31

Two months have passed

Two months seemed so fast

Two months we have surpassed

Two months now in the past

One month of us is filled with love and surprise

Now two months have passed, all these came twice

I was not able to memorize every little detail

But I know I was mesmerized like it was a fairy tale

Your charming eyes, they're fierce and wild

Your warm touches, they're soothing and mild

Your soft, innocent lips, always asking for more

Your love is nothing like anything I've felt before

We are a perfect fit

You make me feel complete

I'm in love head over feet

For you, I will never quit

For the everyday that you care

For all the moments that we share

For all the things you made me feel, unaware

For this true love that is special and very rare

I wanna show you my appreciation

I wanna give you all the love and affection

Through every twist and turns of our emotions

I'll make sure there'll be no any hasty decisions

I'll always be beside you

I would never ever leave you

Because everything that I love

Is everything that you have

All my dreams came true

When you told me you love me too

And I'll do everything that I can do

For us to make it through

Through every fight that we'll had

Through every drought or flood

Nothing will seem so bad

When you're holding my hand

And if love's a battle, we've already won

Because the two of us have become one

And we know it can be undone

Ever since our love began

My love, I am really proud to say

That I truly loved your way

Let me have this chance to say

Thank you for our every day

Gone by was November and December

Gone by was two months of our forever

But my love will never be over

Because I am yours and I am your lover

What lies ahead is a different story

What lies ahead, we should not worry

Because no one else will be meant to be

But my loving you and your loving me

And I am both nervous and excited to see

What happens next when it turns three

ANG HULING LIHAM

Yay! New blogpost! :))) Itong bagong entry ko, hindi ko siya ginawa sa jeep. pero kebs lang naman. nasulat ko siya habang nagsstroll sa acad oval sa UP. Err, disclaimer lang, para sa mga bata, may mga bahagi yung blogpost natin ngayon na hindi angkop sa inyo ha. Wag niyong gagayahin yung mga terminolohiyang alam niyong hindi para sa inyo. Alam niyo na yun, di ba? :))
Okay ang daldal ko ngayon, wew. Ito na siya, sana matuwa kayo.

Ito nga pala ang EP ng Canadian band na Alexisonfire, ang Death Letter.

ANG HULING LIHAM

Kung akala mo kailangan kita

Nagkakamali ka

Isa ka ng gusot gusot na palara

Na pakalat kalat lang sa lupa

Na basta basta na lamang sinisipa

Isang bumbilyang patay-sindi

Na hindi na makumpuni

Nakakairita, nakakarindi

Mas malala ka pa sa napundi

O kaya'y salaming may mantsa

Na kahit anong punas, di na mabubura

Wala ka ng makita, kundi mga marka

Mas maganda pa ngang mabasag ka na

Oo! Mabasag, madurog, magpira-piraso

Tapak tapakan, itapon parang upos ng sigarilyo

Hindi na kita kailangan, sino'ng niloko mo

Hindi na kita kailangan, wala ka na sa mundo ko

Sa lahat lahat ng ginawa mo sa kin

Bakit pa kita kakailanganin?

Sino'ng gusto mong patawanin?

Wala akong balak na ika'y patawarin

Kung pwede lang kitang saktan, siguro ngayon baldado ka na

Kung pwede lang kitang itapon, siguro ngayon nagliliyab ka na

Kung pwede lang kitang lunurin, sa mga lamang dagat, pinakain na kita

Kung pwede lang kitang kalimutan, sana nga pwede talaga

Dahil sa isipan ko, di ka maalis-alis

Puso ko'y napupuno ng galit at pagkainis

Bakit tila ba sa ating dalawa ako pa yung labis

Na nahihirapan, napapagod, at nagtitiis

E sa ating dalawa, ako dapat ang lamang

Ikaw yung nawalan, ako ang nakinabang

Ikaw pa ang may gana ngayong magyabang

Na ikaw ay aking kinakailangan

Ulol! Tanga! Sira ulo!

Walang bahagi mo ang kailangan ko.

E bakit ba sinulat sulat mo sa liham mo

Na ika'y kinakailangan ko?

Sabay nakita ka na lang na hindi humihinga

Nalulunod ka sa kama na tila ba namumula

Hawak ang patalim na sa sarili mo'y bumiktima

Katabi ang liham para sa akin na di ko man lang agad nabasa

"Para matapos na ang paghihirap natin

Ay kailangan ko nang gawin ang dapat kong gawin

Dapat nang tapusin ang dapat tapusin
Mula ngayon hindi mo na ako kakailanganin."

Kailangan kita, sino bang niloloko mo?

Kaya kong magsinungaling basta para sa'yo.

Kailangan kita, ikaw ang mundo ko,

Kung pwede lang na ibalik ka sa mundong ito

Kung sana lang nabasa ko

Ang huling liham na sinulat mo

Ako mismo ang magpaparinig sa'yo

Nang mga linyang sana'y naihanda ko

Mga kasinungalingang gawa-gawa

Upang kalooban mo sa aki'y sumama

Mga kasinungalingang nilikha

Upang mapigilan sana ang iyo nang nagawa

Ngunit dahil huli na ang lahat

at wala na akong magagawa

Akin na lamang isinulat

Sa unang siyam na talata nitong tula

Pagbabalik

Hey yo peeps! This is a good day for a new blog post, so ito na siya. Sana maenjoy niyo siya.
Busy days lately pero push lang nang push sa mga entry haha.

Ito ang debut album ng rockband na RTZ, ang Return to Zero.

PAGBABALIK

Ang mundo'y sadyang kay kulit
Kada atras ko palayo ay siyang hila mo palapit.
Lahat ng pilit kong ginugupit
Ay iyo namang pilit ipinagdidikit.

Bakit nga ba umabot sa ganito?
Gusto mo pang pasilabin ang abo.
Gusto mong ibalik sa dalawa ang tatlo.
Gusto mong paatrasin ang mundo.

Wala na ba talaga akong magagawa?

Ako'y nandito't nagmamakaawa.

Wag ka naman sana agad magsawa.

Wag mo naman ako pilit iluwa.

Pangako gagawin ko ang lahat

Kahit ako pa ang magbuhat.

Makasama sa umaga hanggang sa magdamag

Para sa aki'y higit pa sa sapat.

Kahit anong pangako pa ang iyong bitawan
Pangakong hindi kita babalikan.
Wag na wag mong kakalimutan
Ang mga dahilan kung bakit kita iniwan.

Ayaw ko na, ayoko talaga.
Wag ka na sa akin magpapakita.
Para sa akin, wala ka ng halaga.
Pwede bang umalis ka na?

Hindi. Hindi ako aalis.

Wag ka naman magmalabis.

Sobra ka ba talagang naiinis?

Alam kong di mo ako matitiis

Maaaring ika'y nakukulitan.

Hindi ako namimilit naman.

Pero sino pa ba ang aking kakapitan?

Ikaw lang naman ang nag-iisa kong sandigan.

Ano bang ipinagsasabi mo?
Pwede bang tigil tigilan mo ako?
Di mo ba alam, ayoko na sa'yo?
Oo! Ayoko na talaga. Ayoko.

Wag ka naman ganyan.

Paano naman ating pinagsamahan,

Basta basta mo na lang bibitawan?

Ganun ba talaga ako kadaling kalimutan?

Oo! Sa totoo nga, sino ka nga pala?
Kinalimutan na yata kita.
Wala na akong maalalang kasama ka.
Kaya kung ako sa'yo, umalis ka na!

Ah ganun!? Aalis na nga ako!

Ayaw ko na sa'tin, ayaw ko na sa'yo.

Makakahanap naman ako ng bago.

Yung taong sobrang kabaliktaran mo

Osige! Umalis ka na! Di naman kita kailangan.
Ang mahahalagang oras ko'y sinasayang mo lang naman.
Kahit umalis ka nang walang paalam,
Wala naman akong mararamdaman

Ano itong tumutulo sa aking mga pisngi,
Luha ba ng kalayaan o luha ng pighati?
Bakit naaalala mga sandaling magkatabi?
Ano ba ang nagawa ko, ako ba'y nagkamali?

Dapat talaga nakinig na ako sa aking mga kaibigan.

Wala siyang kwenta, dapat matagal ko nang kinalimutan.

Nagmakaawa pa ako, nakakahiya naman.

Nabuhay naman ako noon nang hindi siya kinakailangan.

Binabangungot ako ng iyong mga halik.
Hinahanap-hanap ang mahinhin mong hagikgik.
Sa iyong muling pagdating, ako'y nasasabik.
O kelan ka kaya magbabalik?

Di na talaga ako babalik sa kanya,

Sino ba siya sa akala niya?

Babalik ako muli sa umpisa

Noong mga panahong hindi pa siya mahalaga

Bumalik ka na parang awa mo na
Mahirap pala ang mawala ka
Hinihintay ka sa aking bawat paghinga
O kailan ka ba muling dadalaw aking sinta?

Lumipas mga araw, lumipas mga buwan.

Tuluyan ko na nga siyang nabura sa aking isipan.

Hindi ko na siya napapanaginipan.

Gumigising sa umaga nang walang panghihinayang.

Lumipas mga araw, lumipas mga buwan.
Andito lang ako nag-aabang.
Hindi kita nakakalimutan.
Walang ibang hinahangad kundi ikaw lang.

Ano'ng gagawin ngayong wala ka na?
Mag-aabang pa rin ba? Babalik ka pa ba?
Nasasaid na ang aking pasensya.
Saan na nga ba ako pupunta?

Siguro, kagaya ko, ika'y masaya na.

Kahit wala ka, di ako nag-iisa.

Ngunit ating ilang taon na pagsasama,

Hnding hindi mawawala sa aking ala-ala.

Kailangan kitang mahanap, ako'y hihingi ng tawad.
Aking pagkakamali, pinagsisisihang sagad.

Kailangan kitang mahanap, ako'y magpapasalamat.

Kung hindi dahil sa'yo, ako'y hindi mamumulat.

Pangako gagawin ko ang lahat
Kahit ako pa ang magbuhat.

Sa ating muling paghaharap,

Ikekwento ko lahat ng naganap.

Sana iyo nang nalimutan
Mga dahilan kung bakit kita iniwan.

Para naman na din kitang matalik na kaibigan.

Kaya nararapat mo din namang malaman.

Dapat mong malaman na ako'y nandito pa rin.
Mga sugat na natamo, handa kong pagalingin.

Naghilom na ang mga sugat na binigay mo sa'kin.

At sa ngayo'y muling yumayabong ang damdamin.

Sana talaga ako'y iyong mapatawad.
Lahat ng pangako't pagkakamali sa harap mo'y ilalahad.

Aking matagal na hinihiling, malapit ng matupad.

Makakamit ko na ang aking hinahangad.

At natagpuan na nga kita.

At tayo'y muling nagkita.

Pisnging namumula, kumikislap na mata..

Hindi ka man lang nangamusta

Napansing kong masaya ka na.

Ako nama'y nagtataka.

May kapiling ka na palang iba.

Ipapakilala pa naman kita.

Ano'ng Gagawin Mo?

Dahil may nangungulit sa akin na magpost ng bagong entry, dalawang magkasunod na post ang ihahandog ko sa inyo! lels.
Eto, ano nga bang dapat nating gawin in response sa demands ng ating mga other halves. :))))
ito na ang aking bagong entry :3

Ito ang album art ng ikatlong studio album ng wrapper na si Watsky, ang All You Can Do.

ANO'NG GAGAWIN MO?

Kung sabihin kong kailangan kita,

Ano'ng gagawin mo?

Isusuko mo ba sa'kin ang lahat

Ibibigay mo ba'y higit pa sa sapat

Tulad ng isang ilog patungong dagat

Mag-aalay nang walang sukat

O ako ba'y iyong pagdadamutan

Sa takot na hindi ka masuklian

At iyo bang tuluyang kakalimutan

Ang mga katagang aking binitiwan

Kung sabihin kong pagod na ako,

Ano'ng gagawin mo?

Papagaanin mo ba ang aking araw-araw

Ang bigat ng dibdib ba'y iyong matutunaw

Ang mausok na isipa'y bibigyang linaw

At papainitin ang puso kong giniginaw

O ako ba'y iyong tatalikuran

Sasabihin na ikaw din ay napapagod man

At ako'y iyong hahayaan

Magsasabing lilipas din yan

Kung sabihin kong mahal kita,

Ano'ng gagawin mo?

Ikaw ba'y labis na kikiligin

Ako ba'y hahagkan o yayakapin

Kasabay ng iyong mataimtim na pag-amin

Na ako'y minamahal mo rin

O ako ba'y iyong lalayuan

Hindi na makikita kailanman

Daig pa ang yong mga pinandidirihan

Dahil hinding hindi mo ako magugustuhan

Kung sabihin kong ayaw ko na,

Ano'ng gagawin mo?

Ikaw ba'y magpapaiwan sa aking tabi

Maglalambing sa araw at gabi

Para lang mabawi ang mga sandali

Na gusto ko pa sa'yo manatili

O ako ba'y tuluyan mong lalayuan

At ika'y magpaparaya na lamang

Dahil sa iyong puso't isipan

Ito lang ang natatanging paraan

Mag-usap Tayo

Hello peeps! It has been a long time na hindi ko nauupdate ang blog na to haha. Hey blog! How are you buddy? So after X months, here is my next post. .

Ito ang album art ng 3rd studio album ni Taylor Swift, ang Speak Now

MAG-USAP TAYO

"Halika mag-usap tayo"

Yan ang laging naririnig ko sa'yo

Meron bang dapat pag-usapan?

Meron bang patutunguhan?

Wala namang nangyayari sa ating palitan

Ng mga litanyang hindi nagkakatugmaan

"Halika mag-usap tayo"

Saan na naman pupunta to?

Sa mga dati kong kasalanan

Na hilig mong balik-balikan

Sa madilim kong nakaraan

Na hinding hindi mo nalilimutan

Kung ganon lang din naman

Ang masasabi ko ay wag na lang

"Halika mag-usap tayo"

Natatakot sa sasabihin mo

May nagawa na naman ba ako

Na hindi mo nagustuhan?

Meron bang mga pangakong

Hindi ko nagampanan?

Meron ba akong pagkukulang?

Meron bang dapat punan?

Parang ayaw ko na ngang pakinggan

"Halika mag-usap tayo"

Lagi na lang ganito

Bakit usapan na naman

Di ba katatapos lang?

Wala ng kapaguran

Wala ng katapusan

Bakit hindi na lang  natin pag-isipan

At saka na yang usapan na yan

"Halika mag-usap tayo"

Wala namang nagbabago

Mga laway na nasasayang

Mga oras na lumilipad na lang

Gawa ng bwisit na usapang yan

Pinapaikot ikot lang naman

Paulit ulit na lang

Bakit hindi na natin tigilan

"Halika mag-usap tayo"

Sabihin mo na nang diretso

Hindi yung pahabaang

Hindi nagkakaintindihan

Hindi yung magulong usapan

Na lagi nating nararanasan

Tayo ay lalo pang naguguluhan

"Halika mag-usap tayo"

E paano kung ayoko

Ayoko na ng ganito

Ayoko na ng magulo

Ayoko na makipag-usap

Ayoko na magpanggap

Ayoko na pagod na ako

Ayoko na talaga. Ayoko.

Tampisaw

Hey hey! Bagong post after x weeks. Sana magustuhan niyo itong bagong entry ko. Walang hugot yan! Pramis! Haha.

kung ndi ako nagkakamali, to ang 23rd album ni Ramsey Lewis, ang Wade in the Water

TAMPISAW

Naaalala mo pa ba nung nagtatampisaw sa tabing dagat

Hindi maipaghihiwalay ang ating mga balikat

Ang dalawang pares ng paa sa baybayin bumabakat

Habang dahan dahan sa buhangin ang mga paa nati'y lumalapat

Ang araw ay humahalik sa balat natin

Humahaplos sa atin ang mainit na hangin

Ating paa'y niyayapos ng pinong buhangin

Ang tamis ng eksenang ito sa baybayin

Binanggit mo nang marahan ang aking pangalan

Nilapit mo ako sa'yo ng dahan dahan

Unang pagkakataon na ang labi ko'y madampian

Dama ko ang init ng ating pagmamahalan

Naaalala mo pa ba nang tayo'y lumipad at tinangay ng hangin

Nang tumalon tayo mula sa eroplanong sinasakyan natin

Kapit-kamay nating sinuyod ang himpapawirin

Kakaibang kaba at ligaya ang ating naatim

Tayo'y muling lumipad kinagabihan

Kakaibang paglipad ang ating pinagsaluhan

Kapit-kamay tayong sinalo ng higaan

Kaba at ligaya ang nasa puso't isipan

Ang mga puso nati'y naghahabulan

Hindi maintindihan ang nararamdaman

Ngayon ko lang to mararanasan

Ang sumunod na nangyari di ko na malilimutan

Sana pala nalimutan ko na lang

Malimutan, matabunan, mabura sa isipan

Di kayang itago, di kayang pagtakpan

Gusto kong isuka ang sariling katauhan

Bakit nagbago? Bakit nag-iba?

Di ba ikaw ang dagat, ako ang balsa

Ikaw ang hangin, ako ang saranggola

Bakit tila ba nalimutan mo na?

Walang tamis na halik, walang buhay na tinig

Bakit bigla ka ba sa akin nanlamig

Kayang kaya mo akong itulak sa sahig

Ito ba ang matagal ko nang inaasam na pag-ibig?

Kung gayon nga, ayoko nang magmahal!

Ang nakaakbay mong braso para bang nananakal

Ang haplos sa mukha para bang mga sampal

Ayoko nang magmahal, di na muli susugal!

Lumipas na'ng ilang taon, lumipas na'ng panahon

Wala na ang buhangin,  wala na ang alon

Wala na ang hangin na sa ati'y sumalubong

Ngunit sa isang di inaasahang pagkakataon..

Muli kitang nakita, wala kang pinag-iba

Ang nunal mo sa leeg, mahahabang pilikmata

Ang balat mo sa pisngi sa ilalim ng kanang tenga

O bakit ba ito agad aking napupuna?

Mga ala ala'y sa aking ngayo'y bumabalik

Ang init ng dagat, ang init ng iyong halik

Ang ating paglipad, ang aking pananabik

Akala ko nabura na kita sa aking isip

Di na muli malimot sa kahit anong pilit

Lahat na ininom, lahat na hinithit

Hinahanap hanap kita, sana sa aki'y magbalik

Sana maging tayo muli, maging tayo ulit..

Wala naman nang mangyayari, walang magbabago

Di ko lang mawari, tayo ngayo'y mga estranghero

Ang malaking pagkakaiba lang natin sa ibang tao

Ang mga ala-alang pinagsaluhan natin nung meron pang 'tayo'

Ang Iniiwan at Ang Binabalikan

isa sa mga album ng isa sa mga bandang sumikat nung British Invasion na 'The Equals" ay ang BABY, COME BACK

Lately, puyat ako kaya madalas akong nakakatulog sa jeep. Hindi ko tuloy matapos tapos yung akin latest na ginagawa. Huehue. For the meantime, ishshare ko lang itong isa sa mga naisulat ko pa noon..

ANG INIIWAN AT ANG BINABALIKAN

Pagdating mo'y siya'y kinikilig

Ang mga mata'y sa'yo ay nakatitig

Kung titingnan mo'y gigil na gigil

Para bang sa kanya'y walang makapipigil

Tila ang haplos mo'y inaabangan

Sa pagdampi mo'y ika'y sinasabayan

Mahahalata mong di siya mapakali

At pansin mong ayaw niyang magpahuli

Gusto niya laging siya's lalambingin

Ngunit palagi naman siyang nabibitin

Hinahanap hanap ang iyong mga kalinga

Sadyang kailanman di siya magsasawa

Sa pag-alis mo'y siya ay nalulungkot

Biglang bumababa ang nakatirik niyang buntot

Di na matanaw ang laway niyang umaapaw

Magtatago na lang at magsasabing, "Aw, Aw, Awww.."

(photo retrieved from: http://kahootsfeedandpet.com/)

Hangin

Maipilit lang yung hangin haha.
2nd album ng nkotb. 

isa ito sa mga paborito kong naisulat sa jeep. dalawang biyaheng pauwi ko ito ginawa kaya may pagkahaba haha.
nainspire akong isulat ito gawa ng malakas talaga ang pasok ng hangin sa loob ng jeep. ayun. tapos naging madrama na ako hahaha.
so ito na siya:

HANGIN

O kay banayad ng hanging sa akin ay dumarampi

Dumarampi, humahaplos, dahan-dahang nangingiliti

Nangingiliti, o kay sarap, humihimas paunti-unti

Paunti-unti, nang tumagal, ay hinahanap ko na palagi

Palagi kitang hinihintay, palaging inaabangan

Inaabangan kong higit ang iyong kakulitan

Kakulitan na sa kalooban ko ay nagpapagaan

Nagpapagaan ng damdamin hanggang sa kaibuturan

Kaibuturan ng puso ko’y ikaw ang hanap

Hanap hanap sa tuwina ang iyong paglingap

Paglingap mo sa akin ay walang kasing sarap

Sarap na nadarama lamang kapag ako’y nangangarap

Nangangarap nga ba o sadyang tunay at totoo

Totoo nga bang ika’y biglang nawala at naglaho

Naglaho ka sakin, ngayon mundo’y natuyo

Natuyo na ang damdamin, nawasak pa aking puso

Puso ko’y umiiyak at tila ba nagtatangis

Nagtatangis, nagtatanong bakit ika’y umalis

Umalis na rin ang saya at ligaya kong labis

Labis tuloy nalulungkot at di nga ba’y naiinis

Naiinis ako sa sarili, aking napagtanto

Napagtanto kong inakala ko di ka na hihinto

Hihinto ka nga rin pala, bakit ba ako ganito

Ganito ko na tinatapos at isasara na’ng aking pinto

Pinto ko ay ipiniid at ako ay nanahimik

Nanahimik, namahinga ngunit mga ala-ala’y bumabalik

Bumabalik ang pakiramdam ng aking saya’t pananabik

Pananabik nga’y bumalik ngunit kasabay ang mga tinik

Tinik na sa sarili ko din naman mismo itinanim

Itinanim, ibinaon daig pa ang patalim

Patalim na ang sanhi ay ang aking pag-angkin

Pag-angkin sa hangin at pag-aakalang siya’y akin

Akin ngang pinagsisihan ang aking nagawa

Nagawa ko mang unawain ngunit anong magagawa

Magagawa ko lang ay tanggaping ika’y wala

Wala na talaga, ano bang aking inakala

Inakala kong wala ka na sa haba ng panahon

Panahon na ang nagdikta, damdamin ko’y naglaon

Naglaon na rin ang pagsayaw ng mga dahon

Mga dahon na iyong pinaindak at pinatalon

Pinatalon mo ako nang biglaan kang bumalik

Bumalik ka nga ngunit bakit parang ika’y nagagalit

Nagagalit, nanlilisik, para bang may iginigiit

Iginigiit ko sa sarili na maaaring ikaw lang ay nasasabik

Nasasabik ka nga ba ngunit ako’y napapaurong

Napapaurong dahil sigaw na ang dati mong mga bulong

Bulong ko sa sarili, “paano kita masasalubong?”

Masasalubong pa nga ba o dito sa loob ay magkukulong

Magkukulong na lang dahil labis na natatakot

Natatakot sa mga hiyaw mong nakakabangungot

Nakakabangungot, talagang nakakakilabot

Nakakakilabot nang lubos, ako ba’y iyo nang nalimot?

Nalimot mo na ba ang ating mga pinagsamahan

Pinagsamahan nating punung puno ng tawanan at lambingan

Lambingan pa ba itong ating nararanasan

Nararanasan ko ngayo’y sakit at kalungkutan

Kalungkutan sa puso’t damdamin ko ang nangibabaw

Nangibabaw na takot at kaba’y tuluyang nalusaw

Nalusaw din sa isip ko ang kanyang pagkahalimaw

Pagkahalimaw na bumungad nang siya’y bigyang tanaw

Tanaw ko ngayon ang kanyang pagbabago

Pagbabago mula sa dating ihip na ngayon na’y ipo-ipo

Ipo- ipo man siya ngunit di niya maitatago

Maitatago nga ba ang paghagulgol ng kanyang puso?

Puso ko’y hinanda sa kanyang mga hampas

Hampas na mahahapdi, nagmistulang mga himas

Mga himas noon pang magkasama kami madalas

Madalas nakangiti at kinikilig nang wagas

Wagas na masakit ang kanyang mga hagupit

Hagupit na mabagsik at talagang malupit

Malupit man ay akin na lamang ipipikit

Pipikit at iintindihin ang kanyang mga  pasakit

Pasakit man sa akin, ay akin nang hahayaan

Hahayaan ko na ring humupa ang kanyang nararamdaman

Nararamdaman kong lahat yun balang araw ay lilisan

Lilisan ang mga sama ng loob na ang sanhi ay di ko alam

Alam kong damdamin niya’y unti unti nang gumagaan

Gumagaan na rin ang paghambalos niya sa aking katawan

Katawan kong mahina ang kanyang naging sandigan

Sandigan niya ako sa kabila ng akin ding pagdaramdam

Pagdaramdam ko’y inihip na ngayon ng hangin

Hangin na siya din mismong nagpalungkot sa akin

Akin mang aaminin ako’y napag-isip-isip din

Napag-isip-isip din kung bakit lumambot ang aking damdamin

Damdamin ko’y biglang nagbago

Nagbago nang di ko alam kung paano

Paano ba nangyari ang lahat ng ito

Ito ang bagay na sa isip ko’y nakalilito

Nakalilito. Masayang masaya akong kapiling siya

Siya ma’y nawala ngunit tinanggap ko lang basta

Basta basta siyang nagbalik at ako’y sinaktan pa

Sinaktan man ako, noon pa man, siya’y napatawad ko na

Hello World!

oo. album art yan ng 2nd album ng imago.

Ngayon ang ikalawang beses kong gumawa ng isang blog – yung una ay isangcompulsary blog (required sa isang subject namin nung high school). Ako nga pala ay isang karaniwang estudyante lamang. Masasabing ‘delayed‘ na rin ako ng isang taon sa kolehiyo. Sana naman makagraduate na ako. haha. (Dami kong time e. nagawa ko pa tong blog na to. xD)
Ginawa ko itong blog na ito para itambak dito ang mga kung anu anong sulatin o kaya naman ay insights tungkol sa kung anu anong bagay na naiisip ko. At kadalasan naman, ang mga sulatin at mga insights na ito ay mga nabubuo ko lang habang ako ay nakasakay sa jeep sa araw araw na ako’y bumibiyahe ng humigit kumulang isang oras patungo sa aking pinapasukang unibersidad.

Hindi ako magaling sumulat, hindi ko rin masasabing ako ay marunong sumulat. Sadyang mahilig lang talaga ako magsulat.

Siguro kung may nakasakay na kayo sa jeep na walang pakialam sa mundo maliban lang sa pag-aabot ng bayad habang nagsusulat sa yellow pad o kaya sa isang scratch notebook, siguro nagkasalamuha na tayo. Kung hindi, edi balang araw, baka magkatagpo din tayo. haha. aasahan ko iyon.