Guhit-tagpuan

Grabi, ang tagal ko na palang di nabubuksan ang blog na ito. Huehue. Konting edit lang:

Bale nasulat ko ito way way way back nung umuulan isang araw. Tapos parang ang romantic pala ng ulan: parang nagdurugtong ng langit at lupa.  hahaha

Ito nga pala ang 6th studio album ng The Carpenters, ang Horizon.

GUHIT-TAGPUAN

Nilusaw ng iyong init ang lamig na nakasanayan

Sinilaw ng iyong liwanag ang bumabalot na kadiliman

Nakilala ko ang araw nang ikaw'y dumating

Akala ko noon hindi na ako magigising

Nagsimula ang unang patak ng ako'y simpleng nagtanong

Hindi ko natitiyak, pero nabuo ang unang koneksyon

Naging malimit ang mga kwentuhan at mga kumbersasyon

Bagama't mainit, nagsimula na ang banayad na ambon

Ambon pa nga ba ito o maituturing ko ng ulan

Di naman ako nalilito pero nais ko lang malaman

Wala ng oras na hindi tayo magkasama

Wala ng kupas ang aking nadarama

Hindi ko mapagtatanto ang mga nagaganap

Nagiging totoo ang aking mga pangarap

Ikaw na tinitingala ko sa aking buhay

Nakikipagsalamuha na tila tayo'y pantay

At parang hindi pa sapat ang mga pangyayari

Ako'y iyong ginulat nung isang gabi

Habang tayong dalawa ay naglalakad nang magkasabay

Ay bigla bigla kang humawak sa aking mga kamay

Parang bumagal ang ikot ng mundo

Walang bumibitaw ikaw man o ako

Habang tayo'y naglalakad ng marahan

Tuloy tuloy na ngang bumuhos ang ulan

Walang tigil ang pagbugso ng hindi mabilang patak

Hindi ko mapigil ang aking puso at para bang naiiyak

Nang biglang kumidlat, kumulog at ang mundo'y ko nayanig

Ako'y nagulat, namulat, sa mga sunod kong narinig

"Mahal kita

Di ko alam kung kailan pa

At sigurado ako

Ikaw na nga yung inaabangan ko."

At sa simpleng pagtugon sa king simpleng salita

Sa unang pagkatataon, naabot na ang langit ng lupa

Ang sigwang bumubuhos na naghahabi sa ating dalawa

Nagpaunawang lubos sa ating mga nadarama

Gaano man kalawak ang sa ami'y namamagitan

Akin nang natitiyak na mayroon ngang guhit-tagpuan

At ang sigwa ng pagmamahalan ng langit at lupa

Ay nawang kailanman hindi na titila

Silong

Hello online world! Kamustaa? :)) This is a short poem na sinulat ko nung biglang bumuhos yung ulan. Actually, sa phone ko siya ginawa habang nasa lab. So yea. 

Anyway, masaya ako na hindi na uso yung Tatlong Bibe na nursery rhyme. haha. naalalala ko lang talaga kasi ung sa OTJ pag naririnig ko yung kantang yun. e un ung pinakaayaw kong part nung movie -_-
Since movies na din naman, haha, sobrang ayaw kong gawing title yung Silong kasi naiisip ko ung 'Silong' na movie. ung kay piolo at kay rhian ramos na medyo weird hahaha.
Anyway, andami kong sinabi -_- ito na siya haha. 

Ito ang 10th studio album ng bandang Queensrÿch, ang Take Cover.

SILONG

Sa hapong makulimlim
Tila nababalot ng lagim
Ay sadyang nagniningning
Pag-ibig mong kay lambing

Sa kabila ng malausok na alapaap
Animo'y mabubulok na ang ulap
Pag-ibig mo'y nalalanghap
Sadyang walang kasing sarap

At sa ligalig nang pagbagsak ng ulan
Mga kulog na nagyayabang
Bulong ng puso mo'y naririnig
Umaapaw na pag-ibig

At sa pag-ihip ng hanging kay lamig
Ikaw ang remedyo sa panginginig
Ang pag-ibig mong maamo at mainit
Niyayakap ako ng kay banayad at higpit

Kahapon

Hello cyberworld. ugh. ang tagal ko ng ndi nakakapagpost. so this one is my latest writing so far. sana maenjoy niyo siya though mejo bitter siya sabi nila. meh. -_-

Ito nga pala ang fourth album ng bandang Bamboo, ang Tomorrow Becomes Yesterday. (I really liked this album lalo na yung kantang Muli. Pakinggan niyo, dali!)

KAHAPON

Naaalala ko pa kung papaano mo ako tinalikuran

Tinaboy mo ako na tila ba nilalapastangan

Ipinamukha mo sa akin nang harap harapan

Kung gaano mo ako ka-hindi kailangan

Naaalala ko pa kung papaano mo ako itinapon

Kasa-kasama ang mga alaala ng ating mga kahapon

Sa dagat ng ating pagmamahalan, ikaw ay umahon

Ngayo'y nag-iisa, nalulunod, tinatangay na lang ng alon

Naaalala ko pa kung paano ako umasa

Na sana ika'y bumalik at remedyuhan ang pagdurusa

Na sana ika'y nabigla lamang at ako'y mahal mo pa

Sana. Sana. Sana. May matutupad pa ba?

Naaalala ko pa kung paano kita tiniis

Ang hirap ng pagngiti mula nang ika'y umalis

Ang aking pinagdaanan para sa isip ko'y malihis

Ang iyong mukha, ang iyong ngiti, ang pag-ibig mong kay tamis

Naaalala ko pa ang bigat ng araw araw

Sa aking dalamhati, ang antok hindi makadalaw

Balde ng aking luha'y walang humpay na umaapaw

Sa iyong mga kamay, ako pa kaya'y makabibitaw?

Naaalala ko pa nung biglang nawala ka

Nawala ka na lang basta sa aking mga pinoproblema

Maghapon, magdamag, di ka na maalala

Ngayo'y nakangingiti na nang buong ligaya

Wala sa hinagap na ito'y mangyayari

Makakayanan ko pala na wala ka sa aking tabi

Ngayon ang buhay ko'y parang isang bahaghari

Makulay, abot-langit, at tinitingala ng marami

Totoo ngang pag nadadapa ay pwedeng bumangon

Ika'y pinapalakas ng mga pasakit ng kahapon

Lahat ng nagwawala ay nagiging mahinahon

Panahon lang pala ang kasagutan. Panahon lang ang maghihilom

Walang pasabi, ika'y biglang dumating

At iyong sinasabing ako'y mahal mo pa rin

Hindi ko mawari kung ano'ng gagawin

Di ba nawala ka na! Ano bang nais mong maatim?

At ayan ka na naman, kagaya nung una

Ako'y dinadaan mo sa iyong mga surpresa

Tsokolate, bulaklak, pasalubong, lahat na

Di mo ba alam meron na akong iba

Meron na akong iba. Ano ba?! Tumigil ka na

Sige na parang awa mo na. tumalikod ka. Umalis ka na

Payapa na ang mundo ko. Kinalimutan na kita.

Tapos na ako sa'yo. Tapos na tayo. Kinalimutan na kita, di ba?

Subalit bakit ganun? Bakit ganito? Bakit nga ba?

Bumabalik sa akin ang lahat ng ating ala ala

Ang iyong mukha, ang iyong ngiti, ang iyong pagsinta

Di ko maintindihan. Ang gulo. Bakit parang mahal pa kita?

Matapos na ang lahat ng sa ati'y naganap

Matapos mong wasakin ang ating mga pangarap

Hinding hindi ko ito matatanggap

Bakit parang ikaw pa rin ang aking hanap hanap

Ako'y naiinis at nasasabik

Nais ipatikim aking galit at mga halik

Nalilito sa'yo at sa sarili kong di makaimik

Ano ba'ng gusto mo? Bakit ka pa bumalik?

2/2

Ang Mga Lihim Na Salita Ko Para Sa Iyo

Hindi. Hindi ko alam.

Walang nakakaalam.

Ganito na naman.

Siguro? Basta. Ewan.

Naidamay na naman kita

Sa mundo kong paiba-iba

Baka napapagod ka na

Pasensya na mahal ko, pasensya na talaga

Oo. Mahal kita.

Pero bakit? Bakit ba?

Paulit ulit na.

Sinasaktan ka.

Mabuti pang itaboy mo na ako

Kasi sigurado, mauulit pa ito

Ang isip kong gulong gulong gulo

Minsan ganyan, minsan ganito

Itapon mo na lang sana lahat

Kalimutan mo na lang ako sapagkat

Hindi ito sa’yo nararapat

Damdamin mo’y lalo pang bibigat

Pasensya, pataawad, paumanhin

Masyado akong maramdamin

Kung ikaw kaya’y aking tanungin

Ayaw mo na ba sa akin?

Dahil alam kong nakakapagod na

Paulit-ulit nadadamay ka

Habang sinasabi kong mahal kita

Ito ba’y nadarama mo pa?

Mahal kita, sigurado ako

Kaso sinasaktan ko lang ang damdamin mo

Siguro mas maganda kung mawala na ako

Para maging payapa na ang araw-araw mo

Gusto ko nang mamatay

Ang buhay kong ito’y wala ng saysay

Sa lahat ng pasakit na sa’yo’y ibinigay

Dapat sana’y pag-ibig na tunay

Pasensya na aking mahal, pasensya na talaga

Puro ako salita, hindi naman maipakita

Ikaw sa akin ay napakahalaga

Ayoko ng nasasaktan ka

Kaya lalayo na lang

Hindi ako para sa’yo, hindi mo ako kailangan

Hindi ako para sa kahit kanino man

Pare pareho lang kayong sa akin mahihirapan

1/2

Ang Mga Lihim Na Salita Mo Para Sa Akin

Sinabi mo mahal mo ako

E bakit ganito?

Sinasaktan mo lang ako

Ganyan ba ang pagmamahal mo?

Sinabi mo uunawain mo ako

E bakit ka puro reklamo?

Lahat na lang ginawa ko

Nagiging mali pa rin sa’yo

Sinabi mo kailangan mo ako

E bakit ako’y tinataboy mo?

Isa na akong sakit ng ulo

Isang pigsa, isang kuto, isang kulugo

Sinabi mo mahal mo ako

Buong puso ko binigay ko sa’yo

Bakit ganyan ang binabalik mo

E di ba mahal mo ako?

Ganyan ka ba talaga magmahal?

Nangangako kang magtatagal

E bakit nananakal

Yan ba ang pagmamahal?

Sobra akong nalilito

Umaasa sa mga pangako mo

Ngunit nadudurog ang puso ko

Ano bang paniniwalaan ko?

Pero wag mo na lang sana sagutin

Wala ng tiwala sa’yong sasabihin

Litong lito aking damdamin

Wag mo na akong paasahin

Mahal kita, yan ang  totoo

Mahal na mahal kita, mahal ko

Pero nahihirapan din naman ako

Wag na sana tayong ganito

Wag naman sana puro salita

Wag naman sana puro “mahal kita”

Gusto ko lang namang madama

Hindi yung nagmumukha tayong tanga

Dahil sa puso ko’y may kaba

Wag mo ng abangan sana

Kasi sa susunod baka ako na

Ang magsabi sa’yong “ayoko na.”

HUWAD NA HARI

Woa. So i'm back to blogging again :))
itong tulang ito ay sinulat ko pa nung kapanahunan nung APEC summit. nakasakay ako nun sa bus to cubao and, as we can all recall, the traffic situation sa slex and sa edsa was unreal. so ayun, nagkaroon ako ng pagkakataong magsulat haha

Ito nga pala ang final album ng bandang Adorable, and Fake 

HUWAD NA HARI

Meron nga bang patutunguhan ang aking paglalakbay

O ako ba'y kakalawangin na lamang sa pag-aantay

Ang aking katawang namamanhid, nangangalay

Ang aking pasensyang nasasaid, namamatay

Paglalakbay pa nga ba ang maitatawag

Kung puro pag-antabay ang inaatupag

Mas mabuti pa yata ang maglakad

Kesa antayin ang ndi dumarating na paglipad

Nasaan na ang kapangyarihan ng mga hari

Ayan nawawala palibhasa puro kunwari

Tila mga aliping nanginginig sa takot

Nakadapa sa sahig at sa lupa'y nakatanghod

Ano ba ang inyong mga problema?

Natagurian pa namang mga kalsada

Bakit jan kayo pumaparada?

Wala na ba kayong mapiling iba?

Kung ako lang talaga ang papiliin

Ang sarili ko ay palalayain

Ang kadena ng hari ay aking babaklasin

Ang maliit na pag-asa'y bubuhayin

Kesa naman tumunganga na lang

Nakatulala sa kawalan

At iasa ang kahihinatnan

Sa haring walang ka alam alam

Kundi ang pumarada ng walang hanggan